"Chéri" - Sidonie-Gabrielle Colette

    Tytuł: "Chéri"

Autor: Sidonie-Gabrielle Colette

Gatunek: literatura piękna/romans

 Ilość stron: 240

    

  

    O czym jest ta książka? Nie jest na pewno jakąś innością fabułową, która pod tym względem specjalnie wyróżniałaby ją spośród innych tego rodzaju powieści. Całość jest można powiedzieć, że stosunkowo przewidywalna, prosta.

 Jednak jest kilka czynników, które wyróżniają tę książkę. Mamy Léę – dochodzącą do pięćdziesiątki mieszkającą w Paryżu elegancką kurtyzanę, która mimo swego wieku dalej cieszy się wcześniejszą można powiedzieć świetnością mimo jednak widocznych śladów, jakie odcisnęło na niej piętno czasu. Kobietę doświadczoną, mądrą, potrafiącą o siebie zadbać, kobietę, która mogłoby się zdawać – nie kieruje się emocjami, a już na pewno nie podda się im zupełnie. Nie straci zimnej krwi. Jednak najczęściej okazuje się to wszystko tylko złudnymi myślami, ponieważ gdy na scenę wkroczy prawdziwa miłość, zauroczenie, uczucie, fascynacja druga osobą – wówczas rzeczywistość staje się zupełnie inna.

    Chéri – syn jednej z mniej lubianych „koleżanek po fachu”, którą niemniej Léa dosyć często odwiedza. Początkowo „mały słodki chłopczyk”. Wyrasta na przystojnego i pociągającego…. młodzieńca. Młodzieńca – chłopca, który miał nigdy nie dorosnąć. Zawsze traktowany jak chłopiec, którym przecież był. Rozpieszczony słodki jedynak.

   W bardzo szybkim czasie Ci dwoje wdają się w długo trwający, bo ok. 6 lat romans. Pięćdziesięcioletnia kobieta i dwudziestojednoletni mężczyzna. Wszystko pięknie ładnie, ale do czasu. Pojawiają się pewne niedogodności, chociażby takie, że mamusia Chériego postanowiła wydać swojego jedynego syneczka za kogoś, kto będzie dla niego naprawdę dobry pod każdym względem, a najbardziej rzecz jasna pod względem materialnym. Wówczas przy okazji tej „niedogodności” para zaczyna dostrzegać, że, mimo iż się kochają – Chéri, bowiem żywił gorące uczucie do Léi (trochę przez mylne wyobrażenie o jej naturze, ale to tak troszeczkę) - relacje między nimi były dosyć specyficzne. Zaczynają sobie uświadamiać, że przecież chłopak jest w „kwiecie wieku”, powinien się ustatkować, dorosnąć, – czego nie zrobi przy kobiecie, która przez cały czas traktuje go jak chłopca. Traktuje go tak jaki właśnie jest Chéri…. Zakończenie jest nieco smutne, ale prawdziwe.

   Głównym atutem tej książki jest myślę ładnie opisany przez Colette klimat XX wiecznego Paryża. Elegancji, przepychu i nie tylko…. Bo nie wszystko jest takie idealne jakby się zdawało. Również nie brak w książce ładnych zmysłowych zdań czy dialogów, które na pewno dodają książce uroku. Zresztą sama ona jest ładnie wydana, elegancka mała książeczka z ilustracjami z filmu…

    Właśnie – najpierw miałam do czynienie z filmem potem z książką. I o ile film mi się bardzo, bardzo spodobał to jednak po książce czułam spory niedosyt. Nie wtarła się ona w moją pamięć. Reżyser w filmie ładnie to zobrazował. Bardziej skupił się na czasie, jaki Léa spędziła z Chérim. Było więcej scen dzięki, którym mogliśmy naprawdę zobaczyć łączące ich uczucie. W książce według mnie było tego zbyt mało. Liczyłam na więcej. Sądziłam, że książka będzie „rozszerzoną” wersją filmu jak to zwykle bywa. Tak niestety nie było, a wręcz odwrotnie. I pomimo stylu autorki, któremu nie mam nic do zarzucenia – film bardziej przypadł mi do gustu. Film polecam. Książkę, – jeśli ktoś chce. Film godny uwagi, świetnie zagrany, ładne stroje.

 ***

Tak nawiasem to tę książkę czytałam już jakiś czas temu i nie wiem czy dobrze ubrałam w słowa swoje odczucia, ale chyba nie pamiętam już jakie one dokładnie były. Chciałam jednak dodać recenzje, ponieważ miałam zrobić to już dawno. Niestety przez codzienne obowiązki – brak czasu i też czasem ochoty czytanie czy pisanie. Dopiero teraz się za to wzięłam. Mam nadzieję, że uda mi się częściej dodawać posty. :) Właśnie kończę czytać pewną książkę, więc myślę, że kolejna recenzja ukaże się zdecydowanie szybciej.

Pozdrawiam!